Θα σας διηγηθώ μια ιστορία που σημάδεψε τη ζωή μου και με έκανε να γίνω καλύτερη!
Όλα ξεκίνησαν πριν τέσσερα χρόνια ακριβώς..Τέτοια μέρα ενώ διένυα τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου..όλες οι γυναίκες φυσικά στην περίοδο της εγκυμοσύνης έχουμε περάσει από διάφορα συναισθήματα!!!!εμένα ήταν όλα υπέροχα ώσπου χτύπησε την πόρτα της οικογένειας μου μια άσχημη και δυνατή αρρώστια. Βρέθηκε στο μπαμπά μου κακοήθης καρκίνος σε ταχεία μορφή.
Όλα άλλαξαν..Εγώ άλλαξα..Χάθηκα..Άφησα τα πάντα και σκεφτόμουν μόνο εκείνον! Ήθελα να γεννήσω γρήγορα για να προλάβει να δει την εγγονή του που τόσο περίμενε....
Δε τα κατάφερα όμως γιατί ο Θεός είχε άλλα σχέδια για μένα..πήρε το μπαμπά μου πολύ γρήγορα μόλις 56 ετών..Ήταν Πέμπτη 9 Νοεμβρίου στις 15.50...Αυτό ήταν έφυγε για πάντα... και εγώ είχα μείνει πίσω με το παράπονο μου..δε θα την έβλεπε ποτέ!
Οι μέρες περνούσαν και εγώ δεν υπήρχα!Ήταν οι πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου..Ώσπου στις 3 Ιανουαρίου ημέρα Πέμπτη και ώρα 15.50 ήρθε στο κόσμο το κοριτσάκι μου!!!! Ίδια μέρα ίδια ώρα..ειρωνια ε??
Ξαφνικά είχα ένα μωρό στην αγκαλιά μου και μια κατάθλιψη που με είχε κυριεύσει. Ένιωθα μόνη και δεν ήθελα τίποτα..δε μπορούσα να κάνω τίποτα...
Ο καιρός περνούσε και εγώ είχα αφεθεί.. Ώσπου το καλοκαίρι άρχισαν οι κρίσεις πανικού. Ξεκίνησα αγωγή και συνεδρίες με ψυχολόγο! Κάτι έπρεπε να κάνω για μένα και τη μικρή μου.
Άρχισα σιγά σιγά να βλέπω τα πράγματα πιο αισιόδοξα..άρχισα να βρίσκω την παλιά Κατερίνα...και ναι σιγά σιγά όλα γινόταν καλύτερα χωρίς βέβαια να φεύγει πότε η θλίψη μου για το μπαμπά μου..αλλά ένιωθα ότι τα κατάφερνα. Άρχισα να προσέχω τη μικρή μου , τον άντρα μου και ΕΜΕΝΑ!
Μπήκα ξανά στο κόσμο της ομορφιάς!Αυτό που πάντα αγαπούσα!
Σας έγραψα την ιστορία μου για να στείλω το εξής μήνυμα σε όλες τις γυναίκες ...Όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί να μην αφήνουμε τον εαυτό μας...
Η περιποίηση της γυναίκας είναι η μεγαλύτερη δύναμη μας!!!!!!!
Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες!!!!
Κατερίνα Παναγιώτου
Όλα ξεκίνησαν πριν τέσσερα χρόνια ακριβώς..Τέτοια μέρα ενώ διένυα τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου..όλες οι γυναίκες φυσικά στην περίοδο της εγκυμοσύνης έχουμε περάσει από διάφορα συναισθήματα!!!!εμένα ήταν όλα υπέροχα ώσπου χτύπησε την πόρτα της οικογένειας μου μια άσχημη και δυνατή αρρώστια. Βρέθηκε στο μπαμπά μου κακοήθης καρκίνος σε ταχεία μορφή.
Όλα άλλαξαν..Εγώ άλλαξα..Χάθηκα..Άφησα τα πάντα και σκεφτόμουν μόνο εκείνον! Ήθελα να γεννήσω γρήγορα για να προλάβει να δει την εγγονή του που τόσο περίμενε....
Δε τα κατάφερα όμως γιατί ο Θεός είχε άλλα σχέδια για μένα..πήρε το μπαμπά μου πολύ γρήγορα μόλις 56 ετών..Ήταν Πέμπτη 9 Νοεμβρίου στις 15.50...Αυτό ήταν έφυγε για πάντα... και εγώ είχα μείνει πίσω με το παράπονο μου..δε θα την έβλεπε ποτέ!
Οι μέρες περνούσαν και εγώ δεν υπήρχα!Ήταν οι πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου..Ώσπου στις 3 Ιανουαρίου ημέρα Πέμπτη και ώρα 15.50 ήρθε στο κόσμο το κοριτσάκι μου!!!! Ίδια μέρα ίδια ώρα..ειρωνια ε??
Ξαφνικά είχα ένα μωρό στην αγκαλιά μου και μια κατάθλιψη που με είχε κυριεύσει. Ένιωθα μόνη και δεν ήθελα τίποτα..δε μπορούσα να κάνω τίποτα...
Ο καιρός περνούσε και εγώ είχα αφεθεί.. Ώσπου το καλοκαίρι άρχισαν οι κρίσεις πανικού. Ξεκίνησα αγωγή και συνεδρίες με ψυχολόγο! Κάτι έπρεπε να κάνω για μένα και τη μικρή μου.
Άρχισα σιγά σιγά να βλέπω τα πράγματα πιο αισιόδοξα..άρχισα να βρίσκω την παλιά Κατερίνα...και ναι σιγά σιγά όλα γινόταν καλύτερα χωρίς βέβαια να φεύγει πότε η θλίψη μου για το μπαμπά μου..αλλά ένιωθα ότι τα κατάφερνα. Άρχισα να προσέχω τη μικρή μου , τον άντρα μου και ΕΜΕΝΑ!
Μπήκα ξανά στο κόσμο της ομορφιάς!Αυτό που πάντα αγαπούσα!
Σας έγραψα την ιστορία μου για να στείλω το εξής μήνυμα σε όλες τις γυναίκες ...Όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί να μην αφήνουμε τον εαυτό μας...
Η περιποίηση της γυναίκας είναι η μεγαλύτερη δύναμη μας!!!!!!!
Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες!!!!
Κατερίνα Παναγιώτου
Κατερινα μου με συγκίνησες βαθύτατα... κ εγώ έχω χάσει τον μπαμπά μου όταν ήμουν 5 ετών κ εκείνος 35 ετών.. αυτό με έχει σημαδέψει για όλη μου την ζωή... αλλά Κατερινα μου ξέρεις τι λέω εγώ μετά από ένα θάνατο γίνεσαι πιο καλός άνθρωπος... πιο δυνατός... ευχαριστώ που μοιράστηκες μία τόσο προσωπική στιγμή της ζωής σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή